To, że dywany z naturalnego surowca pozyskiwanego z runa owiec nowozelandzkich uznawane są za modele luksusowe, odznaczające się wyższą jakością aniżeli te syntetyczne nie powinno ulegać żadnym wątpliwościom. Podobnie, jak to, że od tkanych maszynowo cenniejsze są te, tkane ręcznie (handtufted) w zakładach z wieloletnią tradycją, przeważnie zlokalizowanych na terenie obecnej Turcji oraz Indii. Stąd też urządzając mieszkanie bądź dom, szczególnie ten, w którym zamierzamy stworzyć najprawdziwsze domowe ognisko, staramy się wybierać właśnie dywany tureckie bądź indyjskie, precyzyjnie tkane w odległych, egzotycznych krajach z czystej pasji. Jeśli jednak jesteśmy raczej amatorami designu i sztuki użytkowej, a nie wykwintnymi znawcami tej dziedziny, bardzo łatwo pomylić dwa rodzaje dywanów. Na szczęście wystarczy poznać kilka kryteriów, które pomogą nam ocenić autentyczność interesującego nas egzemplarza.
Spód dywanu
Jeśli mamy wątpliwości co do oryginalności tradycyjnie zdobionego modelu bądź też tego, czy został on utkany ręcznie z naturalnego materiału wystarczy spojrzeć na jego spód. Wbrew pozorom, to właśnie druga strona dywanu powie nam czy jest on dziełem człowieka, czy maszyny. A zatem, jeśli już przypatrzymy się splotom z wierzchu, warto odwrócić choćby krawędź interesującego nas egzemplarza. Jeśli zamiast gładkiej powierzchni na spodzie dostrzeżemy wystające węzełki to dowód na to, że pochodzi on z zakładu tkackiego, gdzie wszystkie modele wyrabia się ręcznie, bez użycia nowoczesnych maszyn, bez wielkich linii produkcyjnych, bez miliona identycznych kopii jednego modelu.
Nieidealność
Choć ręcznie tkane dywany uznawane są za najpiękniejsze, wykonane z najlepszych naturalnych materiałów, nie oznacza to, że są one doskonałe. I to właśnie ta nieidealność jest kolejną cechą, która pomoże nam rozróżnić modele handtufted od produkowanych maszynowo. Mimo usilnych starań człowiek nie jest w stanie stworzyć idealnie równego, symetrycznego kształtu i wzoru. A zatem, na dywanach tureckich i indyjskich należy dopatrywać się znaków działania ludzkiej ręki. Nierówne boki, nieco pofalowane krawędzie, brak proporcji wyliczonych co do milimetra to niezbite dowody na to, że konkretny egzemplarz został stworzony ręcznie przez doświadczonego tkacza, mistrza w swym fachu.
